μία αιωνιότητα σε ένα παγωμένο βουνό
παχύ χιόνι και ησυχία
τη νύχτα οι άγγελοι του σκοταδιού λένε ποιήματα
τραγουδούν με ψηλές φωνές και φοβίζουν τους περαστικούς
τώρα εκεί είμαι
ακούραστος κουρασμένος
τραγουδώ μαζί τους για τη νύχτα και το κρύο
ζούμε όμορφα και χαζεύουμε το αίμα που τρέχει από μια πληγή μου στο χέρι
μαρέσει να την γλύφω όταν κρυώνω ,δεν μαρέσει η ζάχαρη αλλά τα πικρά
Τρίτη 19 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)