Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

χαρακιά

Έσπασα μόνος μου και κρυμμένος
δεν κρύβω τίποτα αλλά όλα τα κάνω  στα σκοτάδια
και κανείς δεν είδε ούτε άκουσε
ούτε εσύ που όλα τα βλέπεις και τα ακούς
το παιχνίδι μας το πρώτο κρασί
το μικρό μπαλκονάκι και οι αγγαλιές
με σκοτώνω κάθε φορά
λαχτάρα να βρω τη δύναμη
να σπάω και να γκρεμίζομαι
και όλο κάτι μου φταιει
πήγαμε μακριά
ελπίζω να με συγχωρέσεις που στις λέξεις είμαι κακός
έσπασα και θα σπάσω χειρότερα
το τέρας αιμοραγεί
δεν θέλω να δέσω την πληγή
και χανω τις λέξεις ξανά