Κυριακή 5 Απριλίου 2015

τελευταίο χαμόγελο

αποχωρώ από το όρθιο κουφάρι
ένα θολό κάδρο
κάποια λίγα ζεστά χρώματα
ίσως να φυσάει και λίγο
μπορεί όσο χρειάζεται
νιώθω κρύο, δεν κρυώνω τώρα
τα χείλη φτιάχνουν το τελευταίο χαμόγελο
το πιο αληθινό
τα δευτερόλεπτα που περνούν
τόσο διαφορετικά
κάθε στιγμή λιγότερος φόβος
ανάσες καινούριες
πέρα απτον νου μου εικόνες
χλόη και γη
και θέλω να δω αυτό που αγαπάω
και θέλω να δω αυτό που αρνούμε
και θέλω να δω αυτό που χάνω
που έσβησα και που πόνεσα