ιστορίες

Ασπρόμαυρα χώματα και τσιμέντα
νεκροταφείο ατέλειωτο
αποτρόπαια πλάνα σε σπάνιο φιλμ
ένας λόφος λίπασμα για ένα τριαντάφυλλο λευκό
κτηνοβασίες και ρωμαικά όργια
εμετός με ακριβά αρώματα
κοιτάνε απτο παράθυρο της χαμοκέλας
στη καρέκλα που τους άρεσε να κοιτάνε και να κρύβονται
σκελετομένες φιγούρες και οι άλλοι
που πατήσαν στα πόδια τους όρθιοι και κοιτάξαν στα μάτια
και πιο κάτω κάτι ξυπόλυτοι ρομαντικοί
αγκαλιά είναι και κλαίνε
ο Συγγραφέας φαίνεται να γράφει επίλογο σκληρό
και το βιβλίο φτάνει στο τέλος

φύση

Μανουάλια και φρικτές κραυγές
αγωνία των πιστών προσκυνούν με φόβο
ήρθαμε για να γίνουμε αιρετικοί με κόντρα τον απόλυτο τρόμο
ζωή με χλεύη και απίθανη η προσαρμογή
μπορεί απλά να έτυχε
δεν το πιστεύω μάλλον φταίει ο αλλόκοτος τρόπος που αισθάνομαι
μέσα στο πέρασμα που δοξάζετε ο δαίμονας
κλέβω μερικές αιρετικές επαφές και αγγίγματα
τόσες όσες για να κουτσαίνω μέχρι να βρω το κουράγιο
ή μέχρι να με βρει αυτό
η εκκλησία δεν ταιριάζει με την ανωμαλία μου
και ας πιάνω κουβέντα με τους πιστούς
διάθεση πάντα για αποσύνθεση
λογική, αξία υπερτιμιμένη
λογική ο ιερέας της εκκλησίας
βγαίνω στο προαύλιο να πάρω μια ανάσα μόνος  για δέκα λεπτα