Πλήρης σε αμιχές, αναπηρίες, ανήμερος
αδύνατη η συγκομιδή σε φτήνια στα σκοτάδια
το πιάτο γυρνά ανάποδα και όταν όχι
γεύση αηδία και ο φάρυγγας θα φτύσει
πένθος και ιερή ελπίδα
στα όρια στα δάκρυα, λαχτάρα για μια στιγμή ή έναν ήχο
οι μόνοι μιλάνε με τα μάτια μεταξύ τους
οι μόνοι μόνο μαζί ηρεμούν
μια λέξη, μια δράση και με έκανες εκατώ κομμάτια
στη φτήνια μου φυλάω ότι στέκεται
προσφορά η θλίψη μου μέχρι να
άντε να θεριέψει το παιδί και να κάνω το χρέος μου
