μπλέξαμε στο ταξίδι αδελφέ, φρίξαμε με νάρκη και χοντρό περόνι, για δες
φριχτή νάρκη κανόνας μας, μούδιασμα ασυγχώρητο, ναρκωμανείς χαμηλούς μας Μωρώνει
κάθε εφόρμηση στο ξάγναντο μάχη με δαίμονες, κάθε μίλι λογάεται διπλό
ένα αμπέλι μετά, πορεία παράταιρη μας ρίξαν και πάμε
λίγο το πιάνεις και γαληνεύει το θεριό
όλοι διψούν στην έρημο, κοινή μας φτιάση
φτιάση να ζει στασπρόμαυρα, χορός σε κάρβουνα
στο ξέρω στο δεν ξέρω, στο ιερό και βέβηλο
ρε δεν είμαι για τα γκρι, πάντα βαμμένος μαύρος σε άρεντη γη μα κι αμόλυντος
ότι ξέμεινε στην τσανάκα να πιούμε μακάρι και φτάνει, να μην λουμώνω
