αυτό γράφω...

- Κοινωνικές απόψεις που καταπίνεις αμάσητα στον συμβιβασμό σου,παροπίδες κληρονομιά των γονιών σου των δασκάλων και των δημοσίων ,που τρελός και αντιστασιακός αυτός που θολά δεν βλέπει είναι...

- Εννέα μήνες σε κοιλιά ,παρέα κολητή μια γυναίκα ,εννέα μήνες κουβέντα με αίμα και γνωστούς,κλωτσάει ...γειά σου τι κάνεις?Και μόλις βγεις λάμψη και μες τα λεύκά ακούς φωνές και γέλια,μια αγκαλιά για σένα.Ακόμα και στη χειρότερη,κάποιος θα σαγγαλιάσει έστω ξένος ,απτις πρώτες σου δηλές ανάσες...

- Σχετικότητα σε όλα,ρυθμοί γρήγοροι κάνουν τον παλιό τρελό,ποιός θα αντέξει,ίσως αρκετοί,αλλά ποιός θα είναι ο τρελός στην τελευταία σελίδα,ποιος θα το κρίνει και ποιός θα το προβλέψει...μυστήριο...

-Συναισθήματα αναλώσιμα που έρχονται σαν της πείνας τα συμπτώματα,συναισθήματα χωρίς βάση?για την κατανάλωση?Και πως ξεχνιέται το κακό που κάνει κάποιος,από μακριά ο παρθενώνας φαίνεται ίσιος,ξεχνάς τις στραβές κολώνες που έβλεπες όταν κοντά σου ήταν...όμως ίσως και ένα θέατρο καθημερινό να είναι,μια συνομωσία μεταξύ όλων,να κοροιδέψουν τον κανένα...

-Με την πλάκα ανήγει η ψυχεί και ξεχύνεται η αλήθεια,αγνή από μέσα

-Είμαι στην αρένα και βλέπω τον όχλο...περιμένει σφυρίζοντας και αποδοκιμάζοντας να λιντζάρει,τον άνθρωπο,ξεχνώντας έργα αγνά,και πατώντας στο λάθος και την αδυναμία της στιγμής,που ο άνθρωπος μετάνιωσε.ικανοποίηση...