Μια ζαριά ακόμα
παρελθόν με όμορφα θλιμένα χαμόγελα
ένα γλυκό βάρος και εικόνες χαράς σε σκηνικό πείνας
περπατώ μετέωρα
δεν με νοιάζει αν θα πέσω πλέον, τον πόνο τον ξέρω και τον έχω φίλο
απτα ωραία που δεν περιμένεις
απτα ωραία που τελειώνουν και δεν μπορείς
δεν μπορείς να κρατήσεις το βλέμα σου στεγνό
πάντα εκπλήξεις έχει το μπουρδέλο
αίμα και υπομονή
δεν θα ξεχάσω κανένα βλέμμα κανένα χαμόγελο
θα έρθει ο καιρός Μαρία...
παρελθόν με όμορφα θλιμένα χαμόγελα
ένα γλυκό βάρος και εικόνες χαράς σε σκηνικό πείνας
περπατώ μετέωρα
δεν με νοιάζει αν θα πέσω πλέον, τον πόνο τον ξέρω και τον έχω φίλο
απτα ωραία που δεν περιμένεις
απτα ωραία που τελειώνουν και δεν μπορείς
δεν μπορείς να κρατήσεις το βλέμα σου στεγνό
πάντα εκπλήξεις έχει το μπουρδέλο
αίμα και υπομονή
δεν θα ξεχάσω κανένα βλέμμα κανένα χαμόγελο
θα έρθει ο καιρός Μαρία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου