νυχτώνει

Αστείο για κλάμμα
ανέκδοτο γρήγορο
να βάλω δυο πέτρες που έχω
να βρω κιάλλες πέτρες?
όλα γκρεμίζονται
και προλαβαίνω να πω ένα σύντομo "εδώ είναι"
μια σιωπή που θα με σύρει στην αφετηρία
στην πάστα και φύση της σκοτεινής αίσθησης
στο δάσος που η νύχτα είναι πραγματικότητα
και οι σκέψεις στο σύρμα
και όλο να νυχτώνει
όλα μοιάζουν να πηγαίνουν εκεί
είδα την νύχτα ξανά
και θα την ξαναδώ