Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

νυχτώνει

Αστείο για κλάμμα
ανέκδοτο γρήγορο
να βάλω δυο πέτρες που έχω
να βρω κιάλλες πέτρες?
όλα γκρεμίζονται
και προλαβαίνω να πω ένα σύντομo "εδώ είναι"
μια σιωπή που θα με σύρει στην αφετηρία
στην πάστα και φύση της σκοτεινής αίσθησης
στο δάσος που η νύχτα είναι πραγματικότητα
και οι σκέψεις στο σύρμα
και όλο να νυχτώνει
όλα μοιάζουν να πηγαίνουν εκεί
είδα την νύχτα ξανά
και θα την ξαναδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: