νυχτώνει

Αστείο για κλάμμα
ανέκδοτο γρήγορο
να βάλω δυο πέτρες που έχω
να βρω κιάλλες πέτρες?
όλα γκρεμίζονται
και προλαβαίνω να πω ένα σύντομo "εδώ είναι"
μια σιωπή που θα με σύρει στην αφετηρία
στην πάστα και φύση της σκοτεινής αίσθησης
στο δάσος που η νύχτα είναι πραγματικότητα
και οι σκέψεις στο σύρμα
και όλο να νυχτώνει
όλα μοιάζουν να πηγαίνουν εκεί
είδα την νύχτα ξανά
και θα την ξαναδώ

συνομοσίες

Να δώσουμε ένα ραντεβού ρε!
που θέλεις που θέλω σταρχίδια μας
βάλε το ποτό στη μέση και πάμε
συνειδήσεις παράλληλες με ίδια κατεύθυνση
γιατί όχι το ίδιο όνειρο είδαμε
εγώ στη γλώσσα μου εσύ στη δική σου
τις ίδιες λέξεις θα πούμε, φέρε και λεξικό
εγώ θα φέρω τα ποτά
θα κάνουμε και γαμώ τις μεταφράσεις
και αν δεν τις κάνουμε τότε ο λόγος στο σώμα
ο λόγος στο στόμα και στο πιόμα
έχουμε ίδιο γούστο στο ποτό
παράλληλο ίσως, η μάρκα αλλάζει
και οι δύο για το αλκοόλ ερχόμαστε
και όχι το νόθο όχι ρε


 

επαγγελματικός προσανατολισμός

Πήγες ολομόναχος σαν τις παρέες τον μονάχων
σαν τα σώματα σε γραμμές παράλληλες ή συγκεντρώσεις αγνώστων
περνάει ο λυσσασμένος με κρατική περηφάνια
ποιος είσαι ρε, που πας ρε, πέσε και φύλα τα παπούτσια ρε
πέσε ρε, χέρια ρε, σκάσε ρε, μίλα ρε
επίρρημα του κτήνους ιδιότητα ο τρόμος
σώπασε και γίνε συγκαταβατικός
ενοχλείς το Δημιούργημα, δεν έχεις τρομάξει αρκετά
οι δον κιχώτιδες σε είδαν επικίνδυνο
την πάτησε θα πει ένας
οι άλλοι θα τραγουδήσουν ένα τραγούδι κλεμμένο
και επέμβαση με υλικά απτο ραφάκι των ληγμένων
θα καλύψουν οι ρουφιάνοι τα πατημένα όνειρα και τα κτυπήματα
οι αφελείς θα το πιστέψουν και κάποιος θα γράψει μύθο απίστευτο
τα πεντακόσια μάτια και τα πεντακόσια χέρια του θηρίου
ενοχλεί και σε αποχαρακτηρίζει ότι σε χαρακτηρίζει
καλύτερα κλόουν ανάσκελα χωρίς σκεπή και με άστρα 

  

αγκάθια δηλητήριο

ελαφρί βάδισμα άμυνας
βαρύς γδούπος και δεν χονεύεται το βραδινό
πάντα στον λαιμό μου καθόταν
μεταξύ εικοστής και εικοστής πέμπτης στάσης σταμάτησα να το φτήνω απτην αρχή
αλλά πάλι το αγκάθι θα κτυπήσει νεύρο
λίγα εκατοστά πιο κάτω
χωματόδρομος χωρίς χρονοδιάγραμμα
τη νύχτα να ψάχνεις χωριό με τα φώτα σβηστά χωρίς βενζίνη
το αγκάθι πρέπει να το βγάλω και να πιώ το φάρμακο φιδιού
σιχαίνομαι τους θανάτους μου
και όταν γλιτώνω ,ξανά οδυνηρό

στην έπαρση

προσοχή στη σημαία ενότητα στο άσμα
που χάσμα έχει το πανί και ανεξόφλητες οφειλές
κάποιος το φόρεσε και είπε πολλά
ζωή χαρισάμενη και όνομα σε επιγραφές
αφορισμένοι δωρητές οργάνων και αίματος που δεν
οι φυλακές και οι μαύρες σελίδες χάρισμα του νικητή
αγιασμός με νερό προδιαγραφών και χώμα με λάσπη στον παλιάτσο
πάνω στη βρώμικη πνοή μας
πάνω στη μετριότητά μας
πάνω στην ξεφτίλα μας
με κόπο και το χέρι στη φωτιά
για ένα δεύτερο ανάγνωσης και έγινε

Με ένα πόδι II

ένας κουτσός που έμαθε να διαβάζει μέχρι το βήτα
με κόπο μαθαίνει το γάμα
το άλφα το γράφει το χαρτί μαιευτηρίου
αναλφάβητα νιάτα, σειρά λέξεων στο χαρτί
ένα πόδι ένα μάτι και φωτιά με κόντρα αέρα
φεγγάρι μέχρι τη μέση
ποτήρι με νόθο αλκοόλ
όνειρα σε καμμένη γη
ίσως με σκέψεις περήφανες
και παραμύθια από σκονισμένα ράφια
μονάχος θα τα διαβάσεις
δικά σου είναι, δικά μου είναι
επόμενη στάση
 

Με ένα πόδι

Απονενοημένη συνενόηση
μετράει και μαζεύει τα γραμμάρια
να φτιάξει μια οκά ένα κιλό κάτι
τυφλή πορεία μας ρήξαν και πάμε
δεν θέλω να συνενοηθώ
μία ένεση καλή θέλω
από αυτές που τα παίζεις όλα στην τσόχα
γίναμε κουβάρι και μπλεχτήκαμε
μεταμοντέρνα μιζέρια
ζάλη με πονόκοιλο
τρόμος να βρω έναν και έναν δεύτερο
και να γίνω και εγώ δαύτος
διακοπή μέχρι την επόμενη στροφή 

βουτιά στις φλόγες

Κακοφωνία αντίπαλος ισχυρός
όχι τόσο
τα πάντα αλλάζουν εκνευριστικά αργά κάθε φορά
άλλη μια φορά θα φωνάξω στα πόδια μου
θα κτυπήσω τα χέρια μου
θα σφίξω τα δόντια για ένα βήμα
μάθαμε να κοιτάμε στην ευθεία
μάθαμε να κοιτάμε στο πάτωμα
σκοντάφτεις σε πτώματα και προσπερνάς
οι φωτιές ξεκινάνε από σπίθες πάντα
κουτάκι με βρεγμένα σπίρτα,ψάξε το καλό
να καώ, καίγομαι, καιγόμαστε!
δεν μπορώ να πατήσω είναι τόσο καυτό το έδαφος
κάνω άλμα πηδάω, τί συμβαίνει?πετάω?πετάω!
η ορατότητα είναι χαμηλή αλλά πρέπει να είμαι σίγουρος
δεν υπάρχουν θαρραλέοι, μόνο σίγουροι
χωρίς διαβεβαιώσεις πάντα
ξαπλωμένος ανάσκελα ίσως καταφέρω να σταματήσω να βλέπω ευθεία

παλιές σελίδες

Αποτυπώματα με μελάνι ειδικής χρήσης
και διάφορα που σβήσανε ελαφρά ή κείμενα που διαβάζω σπάνια
μια βιβλιοθήκη με φωτογραφίες χρόνου σταματημένου
δεν θα τα βρεις στα μπεστ σέλερ και δεν αξίζουν να είναι
κάθε σημάδι στο σώμα κάθε κακοφτιαγμένο πεζοδρόμιο
μια λακούβα στο δρόμο ένα κάγκελο που έλυπε
κάτι θέλει να βγει από το στομάχι μου θέλω να σπάσω το στομάχι μου
κάθομαι για λίγα λεπτά να μυρίσω και να ακούσω

υποψία έκφρασης

Υποψία έκφρασης και σταματάω δυο λέξεις παρακάτω
αβεβαιες φράσεις καλύτερα στην κάλυψη του στίχου
μιλάω σπαστά ελληνικά ,παιδί της εικόνας
η γλώσσα είναι πουτάνα το στόμα είναι ελαφρών ηθών
οι άμυνες εκεί στο καθήκον
θέλω να σε εμπιστευτώ ή να πιω πολύ ουίσκι
αν θες κάτι και γρήγορα
βγάλε άκρη με τον μαλάκα που βλέπεις να μαζεύει λέξεις σε χαρτί και κείμενα
σε ποτ πουρί και συλλογές ποιητικές
με μελωδίες του μυαλού και ανάσες του κώλου

Πλησιάζει

Πλησιάζει
κάνω προσπάθια και το συγκρατώ στο μυαλό μου για λίγες σειρές ακόμη
εύκολα και απλά τα πάντα
περνάνε κιάλλα δευτερόλεπτα από τη βόλτα
καιρό είχα να χαμογελάσω
να χλευάσω τη γη που πατάω
χιλιάδες ανέκδοτα
μεγάλο αστείο και εγώ
αλλά κατάφερα σήμερα
μακάρι να καταφέρω και αύριο
αισθάνομαι να πονάει η κοιλιά μου
μου αρέσει αυτός ο πόνος
μου αρέσει να κοιτάω μπλε και να βλέπω μωβ
νομίζω θα μου αρέσει όταν φτάσει να έχω υγρά μάγουλα
και σταγόνες με χαρά και θλίψη
νομίζω θα μου αρέσει όταν φτάσει να νιώθω χαρά
νομίζω θα μου αρέσει να μπορώ να βλέπω και να αγγίζω
νομίζω θα μου αρέσει η μπαντιέρα των παλιάτσων
σίγουρα θα μου αρέσει στον γυρισμό να σφύξω χέρια με τους συνεπιβάτες
πλησίασε περισσότερο και έγραψα αρκετές σειρές

μάλλον εγώ

Έκφραση με βοηθήματα εγώ
ισορροπία με ουσίες κάποιος
μελωδία που ανήγει τη καρδιά κομμάτια
στίχοι που βοηθούν την αναπηρία μου
τους έγραψε ένας βλάκας τους ακούει κάποιος ευαίσθητος
όχι εγώ αλλά και εγώ με κάποιον τρόπο
όλα με κάποιον τρόπο τα κάνω
με κάποιον τρόπο που προστατεύει τα πόδια μου να μένουν όρθια
κάποια στιγμή θα εκτεθώ ξανά και θα γουστάρω
θέλω να σπάσουν τα κόκκαλα και να πέσω κάτω ξανά

Εκπλήξεις

Μια ζαριά ακόμα
παρελθόν με όμορφα θλιμένα χαμόγελα
ένα γλυκό βάρος και εικόνες χαράς σε σκηνικό πείνας
περπατώ μετέωρα
δεν με νοιάζει αν θα πέσω πλέον, τον πόνο τον ξέρω και τον έχω φίλο
απτα ωραία που δεν περιμένεις
απτα ωραία που τελειώνουν και δεν μπορείς
δεν μπορείς να κρατήσεις το βλέμα σου στεγνό
πάντα εκπλήξεις έχει το μπουρδέλο
αίμα και υπομονή
δεν θα ξεχάσω κανένα βλέμμα κανένα χαμόγελο
θα έρθει ο καιρός Μαρία...